عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
 
بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدائی
 
به سرانجام رسانی .
 
عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
 
بلکه نداشتن یک همراه واقعی است که در سخت ترین شرایط همدم تو باشد.

 عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
 
بلکه به دست فراموشی سپردن قشنگ ترین احساس زندگی است . 
 
عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
 
بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند.

 و تو از او رسم محبت بیاموزی .

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
 
بلکه گذاشتن سدی در برابر رودی است که از چشمانت جاری است.

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست
 
بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته شده .
 
عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
 
بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن ها تکیه کنی و از غم زندگی
 
برایش اشک بریزی.

تنها منم! همه درد تنم! یادگاری تو! چشم خیس و ترم
لای لای لالای لای لای لالای لای لای
واسه اینکه دار و ندار منی
که انقدر تورو دوست دارم
بـرو
نزار گریه هام و ببینی عزیز
یه کاری نکن کم بیارم
بـرو…
زمین و زمان بسته ی عشق توست
می خوام از زمین و زمان کنده شم
تو حتی نگاهم نکردی چرا؟!
یه کاری نکردی که شرمنده شم
مممممممممممممممممممممم
یه چیزی تو چشمای خیس تو بود
که خیلی نمی شد تماشاش کرد
تورو می کشیدم که یادم نری
من ِ …[!!] رو عشق نقاش کرد
تنها منم! همه درد تنم یادگاری تو چشم خیس و ترم
لای لای لالای لای لای لالای لای لای
خداحافظی می کنی با کسی
که از تو یه دنیا محبت گرفت
خداحافظی درد سنگینی ِ
الهی بمیرم که گریه ات گرفت
تنها منم
همه درد تنم
یادگاری تو
چشم خیس و ترم
تنها منم! همه درد تنم یادگاری تو چشم خیس و ترم
لای لای لالای لای لای لالای لای لای
لای لای لالای لای لای لالای لای لای

شب از پنجره بهم زل زده
بمون ماه من پناهم بده
پناهم بده که بارون میاد
که پرپر میشم تو دستای باد
نترس از من و غروب نگاه
یه کبریت بکش رو تاریکیا

بهم شک نکن اگرچه گمم
پناهم بده گل گندمم
تو این لحظه ای که ماتیم بهم
من از تلخی تو ناراحتم
بگو چی شده که همراهمی
تو هم مثل من کمی مبهمی
پناهم بده اگه بی کسم
که از عمق شب به تو می رسم
پناهم بده که ناباورم
مگه میشه که ازت بگذرم


پناهم بده اگه بی کسم

که از عمق شب به تو می رسم
پناهم بده که ناباورم
مگه میشه که ازت بگذرم
پناهم بده
پناهم بده
پناهم بده

پناهم بده

بهم شک نکن اگرچه گمم
پناهم بده گل گندمم
تو این لحظه ای که ماتیم بهم
من از تلخی تو ناراحتم
بگو چی شده که همراهمی
تو هم مثل من کمی مبهمی
پناهم بده اگه بی کسم
که از عمق شب به تو می رسم
پناهم بده که ناباورم
مگه میشه که ازت بگذرم

بگذرم

ازت بگذرم

میلاد پیام آور عشق و مهربانی

و ششمین ستاره درخشان امامت

بر شما مبارک

ادامه ی مطلب

.:: ::.

كوله ‌پشتی‌اش‌ را برداشت‌ و راه‌ افتاد.

رفت‌ كه‌ دنبال‌ خدا بگردد و گفت: تا كوله‌ام‌ از خدا پر نشود برنخواهم‌ گشت

نهالی‌ رنجور و كوچك‌ كنار راه‌ ایستاده‌ بود، مسافر با خنده‌ای‌ رو به‌ درخت‌ گفت: چه‌ تلخ‌ است‌ كنار جاده‌ بودن‌ و نرفتن.

درخت‌ زیرلب‌ گفت: ولی‌ تلخ‌ تر آن‌ است‌ كه‌ بروی‌ و بی ‌ره آورد برگردی

كاش‌ می‌دانستی‌ آنچه‌ در جست‌وجوی آنی، همین‌جاست ...

تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم

تو را به خاطر عطر نان گرم

ادامه ی مطلب

.:: ::.

روی آن شیشه تبدار تو را " ها " کردم

اسم زیبای تو را با نفسم جا کردم

حرف با برف زدم سوززمستانی را
 
با بخار نفسم وصل به گرما کردم

شیشه بد جور دلش ابری و بارانی شد
 
شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم
 
عرق سردی به پیشانی آن شیشه نشست
 
تا به امید ورود تو دهان وا کردم
 
در هوای نفسم گم شده بودی ای عشق

با سرانگشت تو را گشتم و پیدا کردم
 
با سرانگشت کشیدم به دلش عکس تو را
 
عکس زیبای تو را سیر تماشا کردم
 
و به عشق تو فرآیند تنفس را هم

جذب اکسیژن چشمان تو معنا کردم
 
باز با بازدمی اسم تو بر شیشه نشست
 
من دمم را به امید تو مسیحا کردم
 
پنجره دفترم امروز شد و شیشه غزل
 
و من امروز براین شیشه تو را \" ها \" کردم
 
آن قدر آه کشیدم که تو این شعر شدی

بمان...
مگذار لحظات مرا به سوی فراموشی ببرند
من از تو جان میگیرم
بمان تا اشکهایم را بدرقه شادی ماندنت کنم
برایم از دلتنگیها بگو...
از محبت...
از عشق...
مرا به خود بخوان
چون من زیبای خدا را دوست دارم
پس برای صاحب زیبایی 
بمان...
 
 
 
ستایش

عید امامت منجی بشریت بر تمام منتظران آن حضرت

تبریییییییییییییییییییییییک

بچه ها 17 دی ماه تولدم بود که یه جشن تولد خودمونی با خانوادم گرفتیم

گفتم بد نیست عکس کیکمو با شمعش براتون بذارم